Przez leżący na pograniczu Recz przebiegał sławny szlak handlowy "droga margrabiów". Tutaj odbywały się jarmarki i ulokowana była komora celna będące źródłem dochodów miejscowej ludności. I dzisiaj przez miasteczko przebiega ważny szlak komunikacyjny - krajowa "dziesiątka", a funkcję komory celnej mogą pełnić wszelkie wydarzenia i atrakcje, które są w stanie przyciągnąć i zatrzymać na dłużej podróżnych, turystów lub chociażby mieszkańców okolicznych miast i małych miejscowości regionu zachodniopomorskiego.
Niepowtarzalność imprezy miała także wynikać z wykorzystania do jej tworzenia elementów dziedzictwa kulturowego tego miejsca, które utraciło swoją ciągłość kulturową i harmonię architektoniczną w wyniku zniszczeń wojennych i późniejszych powojennych działań będących ich konsekwencją. Nawiązanie do okresu średniowiecza było dość „bezpieczne” – nie eksponowało niemieckiej przeszłości tych ziem i nie przywoływało z pamięci traumy wydarzeń powojennych. Miała to być oferta skierowana na zewnątrz, z pomocą której można promować gminę i wykorzystywać obiekty zabytkowe do tego celu, by zarabiać i pozyskiwać środki finansowe spoza budżetu gminy, wreszcie by można integrować społeczność lokalną i wzmacniać poczucie dumy z przynależności do gminnej wspólnoty. Kupiecki Szlak miał dawać mieszkańcom sposobność do prezentowania swoich umiejętności i talentów. Założenia te były realizowane z mniejszą lub większą konsekwencją. Pytanie, czy wydarzenia „Na kupieckim szlaku” wprowadziły jakąś trwałą zmianę w świadomości i w sferze kultury duchowej mieszkańców gminy pozostaje na razie bez odpowiedzi. Wydaje się, że w obecnej chwili zachowanie dokumentacji i opisu zdarzeń z tamtego okresu jest ważne, zarówno dla zachowania w pamięci tamtego zbiorowego wysiłku, jak i dla ułatwienia dokonania późniejszej oceny tego zjawiska kulturowego. Jeżeli idee Kupieckiego Szlaku pozostawiły jakiś ślad w pamięci zbiorowej reckiej społeczności, zgromadzona dokumentacja może w przyszłości inspirować i służyć nowym liderom do rozwijania lokalnej kultury w oparciu o to nowe dziedzictwo.
